اشتباهات کوچکی که دنیایی را نابود می کند

وقتی من کوچیک بودم هر وقت البوم عکس های سربازی پدرم رو می دیدم متعجب میشدم

بابای من چتر باز بود

بعد از اون هم  یه مدت تو ارتش کار میکرد.

یک روز البوم رو زدم زیر بغلم و بردم پیشش شروع کردم به سوال کردن

یک عکس بود که با دوستاش مشغول شستن لباس هاشون بودند و هرکی یه ادایی در اورده بود

خیلی خنده دار بود. ازش پرسیدم اینا کی هستند

بهم گفت که اینا دوستام هستند و بعد درباره اشون گفت. یکیشون رو هم نشونم داد و گفت این باعث بدبختیم شده

ازش پرسیدم چیکار کرده و گفت زمانی که به خاطر یک دلخوری از مافوقش براش شعر طنز گفته و اون رو برای چندتا از دوستاش خونده

یکی از اونا رفته شعر رو تحویل مافوق داده و  از همونجا مافوق هم روزگار پدرم رو سیاه کرده

پدرم هم دست به دامن هر کاری شده که بتونه از اون وضعیت نجات پیدا کنه ولی در اثر اون دچار مریضی شده

و تمام این ها رو زندگی من و بقیه خواهر برادرام و مادرم تاثیر گذاشت.

جالب این که همون زمان بهم گفت که یکیشون رو یک روز میبنی (: شاید باورتون نشه ولی دیدمش

یکی از همکارامون بود!!! وقتی شغل پدرم رو پرسید بهش گفتم ارتشی بوده و بازنشسته شده اون هم گفت فکر میکنه پدرم رو میشناسه و حتی گفت یک مدت تو شیراز خدمت کرده . دقیقا نشونی هاش درست بود. حتی زندگی نزدیک قصر فیروزه و ...