کاش میتونستم بدزدمش- حرفای کودک درونم

مجری: پسرخاله چرا انقدر ناراحتی؟

پسرخاله: امروز یه بچه رو دیدم داشت سر چهارراه گل میفروخت

مجری: از دیدن اون بچه ناراحت شدی؟

پسرخاله: نه

مجری: پس چی ناراحتت کرده؟

پسرخاله: همین دیگه،از این ناراحتم که فهمیدم دیدن اینجور بچه ها انقدر واسم عادی شده که دیگه ناراحتم نمیکنه 

فکر کنم برای منم دارند عادی میشن مثل قبل ناراحت نمیشم. خودم رو میزنم به اون راه که ناراحت نشم.

میترسم بهشون کمک کنم چون میدونم یکی اون دور وایستاده و میخواد پولایی که جمع کردن رو بگیره

چند روز پیش وقتی اون دختر کوچولوی چشم رنگی با اون موهای شپلوتگاهیش دیدم بازم کودک درونم فعال شد. چقدر دلم میخواست میتونستم ببرمش صورت خوشگلش رو بشورم. موهاشو شونه کنم یه لباس دخترونه بدم بپوشه. اگه شناسنامه داشت میزاشتمش مدرسه.  میبردمش پارک بازی کنه . براش عروسک میخریدم . ولی هیچ کاری نمیشه کرد 

وقتی پولدار شدم حتما میرم یکی از این فرشته ها رو میارم بزرگ کنم  خوشبختانه الان دولت به مجردها هم بچه میده